9 Kasım 1938

[Volkan Bayındır]

10.11.1938 PERŞEMBE

00.35 Sonda ile idrar alindi

01.30 Nabiz 132

02.00 Ateş 36,5 nabiz 130 yarım balon

oksijen verildi

03.30 nabiz 135

04.30 ateş 38,0

06.25 nabiz 120 çok yumuşak teneffüs,çok

yumuşak hırıltı.

06.45 nabız 124

07.45 ateş 37,7 nabız 126

09.00 nabiz 130

09.05 .

Kasım Çarşamba sabahı, Atatürk’te adale kasılmalarıyla istem dışı hareketler ve inlemeler görüldü. 9 Kasım’ı 10 Kasım’a bağlayan gece oldukça sıkıntılı geçti. Atatürk’ e kısa aralıklarla oksijen verildi. Sabaha doğru boğazında hırıltılar azaldı. Saat 8.00’de Dr. Mehmet Kamil Berk ve Dr. Nihat Reşat Belger Atatürk’ e glikozlu serum verdiler(Bu serumun boş şişesi ve şırınga iğnesi halen İstanbul Tıp Fakültesinde bulunmaktadır). Saat 9.00 olduğunda göğsü hızla inip çıkmaya başladı. Dünyadaki son 5 dakikasına gözleri kapalı giriyordu. Dışarıda bütün bir ulus endişe içinde radyo başında bekliyordu. Savarona son bir saygı duruşu için sarayın önüne demirlemişti. İçeride saray tam bir sessizliğe gömülmüştü. Hasan Rıza Soyak sağ elini ellerinin içine alıp öpmüştü. Soyak’ın ardından Muhafız Komutan İsmail Hakkı Tekçe de aynı eli öptü ve yorganın içine koydu. Bu arada Prof Dr. Mim Kemal Öke Atatürk’ün açık gözlerini kapattı. Son nöbet defterine şöyle yazıldı: Saat 9’u 5 geçe Büyük Şefimiz Derin koma içinde terki hayat etmişlerdir. Atatürk’ün yaveri Salih Bozok şuursuzca sarayın merdivenlerinden aşağı koştu. Alt katta boş bulduğu bir odaya dalıp kapıyı kapattı. ..Az sonra içeriden tek el silah sesi duyuldu. Sesi duyup odaya koşanlar onu kanlar içinde buldular kalbine sıktığı tek kurşunla devrilmişti. "Başkomutan yaversiz gidemez!"

Kimi ona faşist dedi,kimi komünist dedi,kimi diktatör dedi. Ama önemli olan halkının ona ne dediğiydi… Halkı ona ATATÜRK dedi.

[Guest Semah Ak]

Mahvoldum, parçalandım, içim cız etti yandı...

Bu sevgi kalpten gelir, orada hissedersin, kelimeler anlamsız gelir.

2. sınıfa giderken geceleri Allah' a dua ederdim. Allah'ım anneme babama ablama birşey olmasın onlara iyi geceler derdim. Taabii M.Kemal Atatürk için de . Çocukluk işte . Ama çok şanslı hissediyorum kendimi O'nun evladı olduğum için.